
اشتباه تو تنها به دام انداختن کبوتر نبود
تو گندم را بی اعتبار کردی
……………………….
سخت است گلدان باشی
برای گلی که مصنوعی ست
………………………
نا امیدانه تیغ را رها می کنم
خودکشی برای زنده هاست
……………………..
بیش از این انتظار کشیدنم بیهوده است
تو نمی آیی !
این را از عرق شرم پنجره فهمیدم
…………………………